Vrijgezellig

maandag 9 februari 2015 Gastblogger 1 Opmerkingen

Ik herinner me mijn vrijgezellenbestaan als de dag van gisteren. Elke avond uit was er een waarop ‘het’ misschien zou gebeuren. Elk nieuw contact greep ik gretig aan, in de hoop op die ene klik – die bleef steevast uit. Ondertussen regen mijn vriendinnen de relaties als een prachtig en kleurrijk mozaïek aaneen. Ik begreep er niets van.

Zo ben ik 24 jaar lang vrijgezel geweest. Op enkele sympathieke akkefietjes en vele onduidelijkheden na. Pas de laatste twee jaar was ik niet echt meer op zoek. Tenminste, niet meer dramatisch en pathetisch op zoek. Want je blijft zoeken zolang je niet ‘hebt gevonden’. Wat ik trouwens redelijk vervelend vind: dat idee dat je moet ‘vinden’. Het impliceert dat vrijgezel zijn gelijk is aan ‘zoekende zijn’. Dat je iets mist en dus op zoek bent, in dit geval naar ‘de juiste partner’. Want vrijgezel ben je als vrouw nu eenmaal niet omdat je alleen wil zijn. Nee, nee. Je bent vrijgezel bij gebrek aan een partner. Alsof een relatie de complete toestand is en vrijgezel de wachtkamer ervan. Een vrijgezelle man daarentegen is een echte levensgenieter, de deugniet.

Het vervolg lees je op de site van Charlie Magazine. Met dank aan Emilie Plouvier die dit stuk schreef voor Charlie magazine. Het levert haar een publicatie op deze blog op, wat qua prestige vergelijkbaar is met de Libris Literatuurprijs.

1 opmerking:

  1. Awel zie, da's schoon geschreven. De culturele implicaties van 'single zijn' zijn zeer verschillend bij man of vrouw zijnde. Let is dan wel van twee kanten moeilijk: en single vrouw die niet 'aan de man' wil wordt als rariteit bekeken, de single man die 'aan de vrouw' wil zal dat niet altijd openlijk durven zeggen om het (de sociale druk en het) beeld van 'levensgenieter' niet te willen verstoren (voor zichzelf en/of voor anderen). Wij leven zo in een koppeltjes/kerngezinmaatschappij qua beelden en normen, terwijl de werkelijkheid daar absoluut niet mee overeenkomt en wat er 'achter de gevels' gebeurt niet altijd zo rooskleurig en happy is. Trouwens, 't stond vandaag nog in de krant: singles betalen het meest, een aantal politiekers kaart dit aan en wil dit veranderen. Eens zien wat ervan komt...

    BeantwoordenVerwijderen